دسته‌بندی نشدهسرور اختصاصی

روتر چیست و چگونه کار میکند ؟

Router

روتر چیست ?

روتر دستگاهی است که دو یا چند شبکه سوئیچ بسته یا زیرشبکه را به هم متصل می کند. این دو کارکرد اصلی را انجام می دهد: مدیریت ترافیک بین این شبکه ها با ارسال بسته های داده به آدرس های IP مورد نظرشان و اجازه دادن به چندین دستگاه برای استفاده از یک اتصال اینترنتی.
انواع مختلفی از روترها وجود دارد، اما بیشتر روترها داده ها را بین LAN (شبکه های محلی) و WAN (شبکه های گسترده) منتقل می کنند. LAN مجموعه ای از دستگاه های متصل به یک منطقه جغرافیایی خاص است، یک شبکه LAN معمولاً به یک روتر نیاز دارد.
در مقابل، WAN یک شبکه بزرگ است که در یک منطقه جغرافیایی وسیع گسترده شده است. به عنوان مثال، سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگی که در چندین مکان در سراسر کشور فعالیت می‌کنند، به شبکه‌های محلی جداگانه برای هر مکان نیاز دارند، که سپس به شبکه‌های محلی دیگر متصل می‌شوند تا یک WAN تشکیل دهند. از آنجا که یک WAN در یک منطقه بزرگ توزیع شده است، اغلب به چندین روتر و سوئیچ* نیاز دارد.
*یک سوئیچ شبکه بسته‌های داده را بین گروه‌هایی از دستگاه‌ها در همان شبکه ارسال می‌کند، در حالی که یک روتر داده‌ها را بین شبکه‌های مختلف ارسال می‌کند.

روتر چگونه کار می کند؟

یک مسیریاب را به عنوان یک کنترل کننده ترافیک هوایی و بسته های داده را به عنوان هواپیماهایی که به سمت فرودگاه ها (یا شبکه های مختلف) حرکت می کنند، در نظر بگیرید. همانطور که هر هواپیما دارای یک مقصد منحصر به فرد است و یک مسیر منحصر به فرد را دنبال می کند، هر بسته نیز باید به بهترین نحو ممکن به مقصد خود هدایت شود. همانطور که یک کنترل کننده ترافیک هوایی اطمینان می دهد که هواپیماها بدون گم شدن یا ایجاد اختلال بزرگ در طول مسیر به مقصد می رسند، یک روتر به هدایت بسته های داده به آدرس IP مقصدشان کمک می کند.

کرنل سیستم عامل چیست ؟
مشاهده


برای هدایت موثر بسته ها، روتر از یک جدول مسیریابی داخلی استفاده می کند – لیستی از مسیرها به مقصدهای مختلف شبکه. روتر هدر بسته را می خواند تا مشخص کند به کجا می رود، سپس با جدول مسیریابی مشورت می کند تا کارآمدترین مسیر را برای رسیدن به آن مقصد مشخص کند. سپس بسته را به شبکه بعدی در مسیر ارسال می کند.

 

مسیریابی در روتر به چه معناست؟

مسیریابی شبکه فرآیند انتخاب مسیر در یک یا چند شبکه است. اصول مسیریابی می تواند برای هر نوع شبکه ای از شبکه های تلفن گرفته تا حمل و نقل عمومی اعمال شود. در شبکه‌های سوئیچینگ بسته، مانند اینترنت، مسیریابی مسیرهایی را برای بسته‌های پروتکل اینترنت (IP) انتخاب می‌کند تا از مبدأ تا مقصد حرکت کنند. این تصمیمات مسیریابی اینترنت توسط قطعات تخصصی سخت افزار شبکه به نام روتر گرفته می شود.


تصویر زیر را در نظر بگیرید. برای اینکه یک بسته داده از کامپیوتر A به کامپیوتر B برسد، باید از شبکه های 1، 3، و 5 یا شبکه های 2 و 4 عبور کند؟ بسته مسیر کوتاه‌تری را از طریق شبکه‌های 2 و 4 طی می‌کند، اما شبکه‌های 1، 3 و 5 ممکن است در ارسال بسته‌ها سریع‌تر از 2 و 4 باشند. اینها انواع انتخاب‌هایی هستند که روترهای شبکه دائماً انجام می‌دهند.

 

تفاوت بین روتر و مودم چیست؟

اگرچه برخی از ارائه دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) ممکن است یک روتر و یک مودم را در یک دستگاه واحد ترکیب کنند، اما آنها یکسان نیستند. هر کدام نقش متفاوت اما به همان اندازه مهم در اتصال شبکه ها به یکدیگر و به اینترنت دارند.
یک روتر شبکه ها را تشکیل می دهد و جریان داده ها را در داخل و بین آن شبکه ها مدیریت می کند، در حالی که یک مودم آن شبکه ها را به اینترنت متصل می کند. مودم ها با تبدیل سیگنال های یک ISP به سیگنال دیجیتال که می تواند توسط هر دستگاه متصل تفسیر شود، به اینترنت متصل می شوند. یک دستگاه ممکن است برای اتصال به اینترنت به یک مودم متصل شود. به طور متناوب، یک روتر می تواند به توزیع این سیگنال به چندین دستگاه در یک شبکه مستقر کمک کند و به همه آنها اجازه دهد به طور همزمان به اینترنت متصل شوند.
اینطور فکر کنید: اگر شخصی روتر داشته باشد، اما مودم نداشته باشد، می‌تواند یک LAN ایجاد کند و داده‌ها را بین دستگاه‌های موجود در آن شبکه ارسال کند. با این حال، او نمی تواند آن شبکه را به اینترنت متصل کند. از طرف دیگر شخص دیگر مودم دارد اما روتر ندارد. او می‌تواند یک دستگاه را به اینترنت متصل کند (مثلاً لپ‌تاپ محل کارش)، اما نمی‌تواند آن اتصال اینترنت را بین چندین دستگاه (مثلاً لپ‌تاپ و تلفن هوشمندش) توزیع کند. اما اگر شخصی هم مودم دارد هم روتر با استفاده از هر دو دستگاه، او می تواند با رایانه رومیزی، تبلت و گوشی هوشمند خود یک شبکه LAN تشکیل دهد و همه آنها را همزمان به اینترنت متصل کند.

استفاده از Node.js محدودیت ها را از بین میبرد!
مشاهده
مزایای روترها

✔ اتصال بین معماری های مختلف شبکه مانند اترنت و حلقه توکن و غیره را فراهم می کنند.
✔ می توانند بهترین مسیر را در سراسر اینترنت با استفاده از الگوریتم های مسیریابی پویا انتخاب کنند.
✔با ایجاد دامنه های برخوردی و همچنین ایجاد دامنه های پخش می توانند ترافیک شبکه را کاهش دهند.
✔مسیریابی پیچیده، کنترل جریان و جداسازی ترافیک را فراهم می کنند.
✔آنها قابل تنظیم هستند که به مدیران شبکه اجازه می دهند تا بر اساس تصمیمات مسیریابی سیاست گذاری کنند.

انواع مختلف روترها

برای اتصال LAN به اینترنت، روتر ابتدا باید با یک مودم ارتباط برقرار کند. دو راه اصلی برای انجام این کار وجود دارد:


روتر بی سیم: روتر بی سیم از کابل اترنت برای اتصال به مودم استفاده می کند. داده‌ها را با تبدیل بسته‌ها از کد باینری به سیگنال‌های رادیویی توزیع می‌کند، سپس آنها را با استفاده از آنتن به صورت بی‌سیم پخش می‌کند. روترهای بی سیم شبکه های محلی ایجاد نمی کنند. در عوض، آنها WLAN (شبکه های محلی بی سیم) ایجاد می کنند که چندین دستگاه را با استفاده از ارتباطات بی سیم به هم متصل می کنند.


روتر سیمی: مانند روتر بی سیم، روتر سیمی نیز از کابل اترنت برای اتصال به مودم استفاده می کند. سپس از کابل‌های جداگانه برای اتصال به یک یا چند دستگاه در شبکه، ایجاد یک LAN، و پیوند دادن دستگاه‌های داخل آن شبکه به اینترنت استفاده می‌کند.

علاوه بر روترهای بی سیم و سیمی برای شبکه های محلی کوچک، انواع مختلفی از روترهای تخصصی وجود دارند که عملکردهای خاصی را انجام می دهند:
روتر اصلی: برخلاف روترهایی که در یک شبکه محلی خانگی یا تجاری کوچک استفاده می‌شوند، یک روتر اصلی توسط شرکت‌ها و مشاغل بزرگ استفاده می‌شود که حجم بالایی از بسته‌های داده را در شبکه خود منتقل می‌کنند. روترهای اصلی در “هسته” یک شبکه کار می کنند و با شبکه های خارجی ارتباط برقرار نمی کنند.

 چه زیر ساختی برای استفاده از فارکس نیاز داریم؟
مشاهده


روتر لبه: در حالی که یک روتر هسته به طور انحصاری ترافیک داده را در یک شبکه در مقیاس بزرگ مدیریت می کند، یک روتر لبه هم با روترهای اصلی و هم با شبکه های خارجی ارتباط برقرار می کند. روترهای لبه در “لبه” یک شبکه زندگی می کنند و از BGP (پروتکل دروازه مرزی) برای ارسال و دریافت داده ها از سایر شبکه های LAN و WAN استفاده می کنند.


روتر مجازی: روتر مجازی یک برنامه نرم افزاری است که همان عملکرد روتر سخت افزاری استاندارد را انجام می دهد. در صورت عدم موفقیت، ممکن است از پروتکل افزونگی روتر مجازی (VRRP) برای ایجاد روترهای مجازی اولیه و پشتیبان استفاده کند.

 

پیروز و سربلند باشید ?

✔ گروه فنی و مهندسی تلاش ✔

5/5 - (2 votes)
دکمه بازگشت به بالا